Terapia miofunkcjonalna wg Anity Kittel pomaga skorygować nieprawidłową pracę mięśni języka, ust oraz gardła w czasie odpoczynku, przeżuwania i połykania.

W trakcie  terapii prowadzone są ćwiczenia zarówno w obszarze jamy ustnej( ćwiczenia w celu poprawy pozycji spoczynkowej języka i warg, ćwiczenia języka i warg, ćwiczenia zasysania i połykania) oraz ćwiczenia całego ciała.

Terapia miofunkcjonalna wskazana jest wówczas, gdy występuje co najmniej jeden z poniższych objawów:

• Otwarte, rozchyloneusta zarówno w dzień jak i w nocy,
• Chrapanie, bezdechy w ciągu nocy,
• Oddychanie przez usta (poza okresem kataru, alergii),
• Pogrubiona i zaczerwieniona, wysuszona warga dolna,
• Ślina w kącikach ust,
• Język w pozycji spoczynkowej napiera na zęby albo leży między nimi,
• Seplenienie (międzyzębowe, boczne, przyzębowe),
• Trudności w połykaniu ( krztuszenie się, zatrzymywanie płynów, pokarmu w policzkach, głośne połykanie),

Następstwa nieleczonego zaburzenia miofunkcjonalnego:

• Stałe problemy z artykulacją lub/oraz niewyraźna wymowa.
• Wady zgryzu,
• Problemy z połykaniem, krztuszenie się,
• Problemy ze stawami skroniowo-żuchwowymi.
• Paradontoza.

Terapia miofunkcjonalna jest rozwiązaniem dla osób w wieku 9-99. Leczenie polega na wykonywaniu ćwiczeń logopedycznych aktywujących mięśnie twarzy w celu wypracowania właściwej koordynacji funkcji aparatu ustno-twarzowego. Przebiega w sposób zaplanowany, według bloków ćwiczeń. Każde ćwiczenie jest dokładnie omówione i przepracowane z pacjentem. Pacjent następnie ćwiczy poza gabinetem w sposób rzetelny i systematyczny, ponieważ  ćwiczenia mają budowę piramidy ( kolejne ćwiczenie jest możliwe, gdy poprzednie zostanie przepracowane).

Efektem terapii miofunkcjonalnej jest prawidłowa praca mięśni ustno-twarzowych, usprawnienie warg, języka, policzków, prawidłowe połykanie oraz bardzo często niwelowanie wad artykulacyjnych. Często następuje przywrócenie prawidłowego oddychania  torem nosowym. Ćwiczenia logopedyczne wykształcają nawyk prawidłowej pracy mięśni języka, podniebienia, gardła i twarzy, co niweluje przeszkody w swobodnym przepływie powietrza przez drogi oddechowe.